@polishfolkart

polishfolkart

Sklep rodzinny z rękodziełem ludowym prowadzony przez etnografów. Polish folk gallery run by ethnographers.Etnolekcje- youtube.com info(at)epolart.pl

<img src="https://i1.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/thumb-placeholder.png?resize=50%2C50&ssl=1" alt="Dom Sztuki Ludowej" width="50" height="50" data-recalc-dims="1">

Wczoraj nie dałam rady nic wrzucić na wyzwanie O

Wczoraj nie dałam rady nic wrzucić na wyzwanie Oli z @wild.rocks #kursWRdzień2
Pytanie brzmi, jak to się stało, że pracuję w Domu Sztuki Ludowej. Poszperałam trochę w komputerze i znalazłam to zdjęcie sprzed 9 lat! To był moment, kiedy wszystko właśnie zaczynało się zmieniać…
Po studiach Etnologii i Antropologii Kulturowej na UW chciałam przede wszystkim podróżować. Nie wyobrażałam sobie dwóch tygodni urlopu. Wtedy wpadłam na pomysł aby założyć własną firmę. Przez prawie dziesięć lat projektowałam wzory i przedmioty nawiązujące do polskiej sztuki ludowej. Colorfolk - bo tak się nazywała firma, był pierwszym tego typu biznesem na polskim rynku. Firma powoli się rozkręcała, a ja pomiędzy pracą podróżowałam. Niestety nie byłam rekinem biznesu i kiedy pojawiła się ogromna konkurencja, zupełnie nie miałam szans.
Mniej więcej w tym samym czasie kryzys dopadł też Dom Sztuki Ludowej. Obroty spadały i tata zaczął poważnie myśleć nad zamknięciem sklepu.
Taka możliwość była dla mnie nie do przyjęcia. Nie wyobrażałam sobie, że sklep, który dla mnie od zawsze był związany z moją rodziną mógłby przestać istnieć.
Wtedy postanowiliśmy, że przyłączę się do zespołu, do taty i brata, zrobimy remont, wprowadzimy zmiany i damy temu miejscu kolejną szansę. Tak więc zamknęłam jedną firmę i otworzyłam nowy rozdział w Domu Sztuki Ludowej.
A instagram? Instagramowe konto powstało znacznie później i to zupełnie przypadkiem. Na wakacjach znajoma @less_waste_more_life powiedziała, że powinniśmy z mężem założyć instagrama i wrzucać nasze zdjęcia z podróży. Ja wtedy nawet nie wiedziałam co to jest ten cały IG, ale trochę mnie to zaciekawiło i zaczęłam sprawdzać. No i 4 lata temu założyłam konto…#sztukaludowa #polishfolkart #bizneswoman #folkart #polishfolkart #rzeźbaludowa #etnogafia #polskasztukaludowa #polkierękodzieło #madeinpoland #mojahistoria #kurswildrocks

<img src="https://i0.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png?w=980&ssl=1" alt="Wczoraj nie dałam rady nic wrzucić na wyzwanie Oli z @wild.rocks #kursWRdzień2 Pytanie brzmi, jak to się stało, że pracuję w Domu Sztuki Ludowej. Poszperałam trochę w komputerze i znalazłam to zdjęcie sprzed 9 lat! To był moment, kiedy wszystko właśnie zaczynało się zmieniać… Po studiach Etnologii i Antropologii Kulturowej na UW chciałam przede wszystkim podróżować. Nie wyobrażałam sobie dwóch tygodni urlopu. Wtedy wpadłam na pomysł aby założyć własną firmę. Przez prawie dziesięć lat projektowałam wzory i przedmioty nawiązujące do polskiej sztuki ludowej. Colorfolk - bo tak się nazywała firma, był pierwszym tego typu biznesem na polskim rynku. Firma powoli się rozkręcała, a ja pomiędzy pracą podróżowałam. Niestety nie byłam rekinem biznesu i kiedy pojawiła się ogromna konkurencja, zupełnie nie miałam szans. Mniej więcej w tym samym czasie kryzys dopadł też Dom Sztuki Ludowej. Obroty spadały i tata zaczął poważnie myśleć nad zamknięciem sklepu. Taka możliwość była dla mnie nie do przyjęcia. Nie wyobrażałam sobie, że sklep, który dla mnie od zawsze był związany z moją rodziną mógłby przestać istnieć. Wtedy postanowiliśmy, że przyłączę się do zespołu, do taty i brata, zrobimy remont, wprowadzimy zmiany i damy temu miejscu kolejną szansę. Tak więc zamknęłam jedną firmę i otworzyłam nowy rozdział w Domu Sztuki Ludowej. A instagram? Instagramowe konto powstało znacznie później i to zupełnie przypadkiem. Na wakacjach znajoma @less_waste_more_life powiedziała, że powinniśmy z mężem założyć instagrama i wrzucać nasze zdjęcia z podróży. Ja wtedy nawet nie wiedziałam co to jest ten cały IG, ale trochę mnie to zaciekawiło i zaczęłam sprawdzać. No i 4 lata temu założyłam konto…#sztukaludowa #polishfolkart #bizneswoman #folkart #polishfolkart #rzeźbaludowa #etnogafia #polskasztukaludowa #polkierękodzieło #madeinpoland #mojahistoria #kurswildrocks" data-recalc-dims="1">

Ten rok był niezwykły… Dużo się działo, spo

Ten rok był niezwykły…
Dużo się działo, sporo się udało i doświadczyłam naprawdę wiele dobra.
Dom Sztuki Ludowej przetrwał kolejny rok w czasie zarazy, a nawet skończył go w niezłej kondycji mimo wszystko. Ja doczekałam się wywiadów, występu w telewizji i pierwszego podcastu. Poznałam nowe osoby z etnograficznego świata, miałam możliwość trzymać w ręku wiele wspaniałych rzeźb ludowych i rozmawiać z ich twórcami. Zrobiłam sporo fajnych zdjęć, konto urosło nagle do 8500 obserwatorów, a w mojej głowie zaczęły kiełkować kolejne ciekawe pomysły.
Ten rok przyniósł też sporo niepewności. Marzec i kwiecień zmroziły strachem o najbliższych i przypomniały jak bardzo należy doceniać to, co się ma tu i teraz.
W czasie, kiedy wszystko jest palcem na wodzie pisane, wzmogła się moja ogromna tęsknota do wyjazdów. Coraz częściej przeglądałam zdjęcia, wracałam do wspomnień, nawet w najbardziej niespodziewanych momentach łapałam się na tym, że konkretne zapachy, muzyka czy kolory przypominały mi jakieś momenty z podróży.
2021 to był też kolejny już rok, gdzie każde spotkanie twarzą w twarz cieszyło znacznie bardziej niż kiedykolwiek, a każda choćby najmniejsza imprezka była jak wesele.
Nie robię planów na kolejny rok. Nie mam w zwyczaju stawiać sobie wielkich celów, ani zapisywać całych zeszytów z postanowieniami noworocznymi.
Dobrze będzie jeśli nie będzie gorzej, bo wiadomo, że będzie inaczej. Będę szczęśliwa, jak wszyscy moi bliscy będą zdrowi, jak Dom Sztuki Ludowej dalej będzie trwał, a ja będę się rozwijać.
Niby nic, a jednak wszystko!
#nowyrok #podsumowanie #2021 #wspomnienia #koniecroku #idzienowe #

<img src="https://i0.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png?w=980&ssl=1" alt="Ten rok był niezwykły… Dużo się działo, sporo się udało i doświadczyłam naprawdę wiele dobra. Dom Sztuki Ludowej przetrwał kolejny rok w czasie zarazy, a nawet skończył go w niezłej kondycji mimo wszystko. Ja doczekałam się wywiadów, występu w telewizji i pierwszego podcastu. Poznałam nowe osoby z etnograficznego świata, miałam możliwość trzymać w ręku wiele wspaniałych rzeźb ludowych i rozmawiać z ich twórcami. Zrobiłam sporo fajnych zdjęć, konto urosło nagle do 8500 obserwatorów, a w mojej głowie zaczęły kiełkować kolejne ciekawe pomysły. Ten rok przyniósł też sporo niepewności. Marzec i kwiecień zmroziły strachem o najbliższych i przypomniały jak bardzo należy doceniać to, co się ma tu i teraz. W czasie, kiedy wszystko jest palcem na wodzie pisane, wzmogła się moja ogromna tęsknota do wyjazdów. Coraz częściej przeglądałam zdjęcia, wracałam do wspomnień, nawet w najbardziej niespodziewanych momentach łapałam się na tym, że konkretne zapachy, muzyka czy kolory przypominały mi jakieś momenty z podróży. 2021 to był też kolejny już rok, gdzie każde spotkanie twarzą w twarz cieszyło znacznie bardziej niż kiedykolwiek, a każda choćby najmniejsza imprezka była jak wesele. Nie robię planów na kolejny rok. Nie mam w zwyczaju stawiać sobie wielkich celów, ani zapisywać całych zeszytów z postanowieniami noworocznymi. Dobrze będzie jeśli nie będzie gorzej, bo wiadomo, że będzie inaczej. Będę szczęśliwa, jak wszyscy moi bliscy będą zdrowi, jak Dom Sztuki Ludowej dalej będzie trwał, a ja będę się rozwijać. Niby nic, a jednak wszystko! #nowyrok #podsumowanie #2021 #wspomnienia #koniecroku #idzienowe #" data-recalc-dims="1">

Chciałabym w imieniu swoim i reszty ekipy Domu Sz

Chciałabym w imieniu swoim i reszty ekipy Domu Sztuki Ludowej, życzyć wam wszystkim cudownych i spokojnych świąt. Dziękujemy, że jesteście z nami, zaglądacie do nas, kupujecie, odwiedzacie nas i śledzicie na instagramie. Bez was nie nie byłoby tego miejsca, dlatego tak bardzo wzrusza mnie ta niewyobrażalna liczba osób - ponad 8500!

Życzę wam wszystkim, żeby trzymało się was tylko dobro, a zło was omijało szerokim łukiem. Te święta, to dobry czas na pielęgnowanie wszelkich nadziei, bo mają szansę się spełnić.
Dzień Bożego Narodzenia, został ustanowiony na 25 grudnia ażeby symbolicznie światłość nowej wiary łączyła się ze światłością słońca, które właśnie w tych dniach wreszcie wyrywa się ze szponów ciemności.
Okres od Bożego Narodzenia do Trzech Króli - to 12 dni zwanych godami, lub godnymi świętami. Uważano, że jest to czas stykania nowego roku ze starym i stąd także nazwa miesiąca styczeń.
Te 12 dni w kulturze ludowej było niezwykłych. Każdy wieczór zwany świętym, był wolny od wszelkich prac, za to chętnie się odwiedzano, bawiono, śpiewano kolędy i robiono sobie żarty.
W domach, które były wyjątkowo przystrajane, nie mogło zabraknąć słomy, siana i zbóż. Miały one zapewnić dostatek, dobre plony i ochronę przed wszelkim złem. Kiedyś w kątach domów stały wielkie pęki słomy lub zboża nazywane dziaduchami, obecnie słoma jest najczęściej w postaci ozdób na choince, gwiazd lub podłaźniczki, a garstka siana rozrzucana jest pod obrusem.
Jeśli u was także jest sianko, nie zapomnijcie sięgnąć po jedno źdźbło. Jeśli wyciągniecie zielone, długie i mocne, możecie być spokojni o swoje zdrowie i pomyślność w nadchodzącym roku!
A jskoro jesteśmy przy wróżbach, to pamiętajcie, aby dokładnie zapisywać jaka pogoda była każdego dnia z tych 12! Od razu będziemy wiedzieć jaka pogoda nas czeka przez kolejnych 12 miesięcy. Według wróżby styczeń czeka nas mroźny i słoneczny!
#bożenarodzenie #świętabożegonarodzenia #etnografia #ozdobyświąteczne #gwiazdaludowa #gwiazda #gwiazdka ##ozdobyświąteczne #ozdobydomu #ręcznierobione #sztukaludowa #polishfolkart #folkart

<img src="https://i0.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png?w=980&ssl=1" alt="Chciałabym w imieniu swoim i reszty ekipy Domu Sztuki Ludowej, życzyć wam wszystkim cudownych i spokojnych świąt. Dziękujemy, że jesteście z nami, zaglądacie do nas, kupujecie, odwiedzacie nas i śledzicie na instagramie. Bez was nie nie byłoby tego miejsca, dlatego tak bardzo wzrusza mnie ta niewyobrażalna liczba osób - ponad 8500! Życzę wam wszystkim, żeby trzymało się was tylko dobro, a zło was omijało szerokim łukiem. Te święta, to dobry czas na pielęgnowanie wszelkich nadziei, bo mają szansę się spełnić. Dzień Bożego Narodzenia, został ustanowiony na 25 grudnia ażeby symbolicznie światłość nowej wiary łączyła się ze światłością słońca, które właśnie w tych dniach wreszcie wyrywa się ze szponów ciemności. Okres od Bożego Narodzenia do Trzech Króli - to 12 dni zwanych godami, lub godnymi świętami. Uważano, że jest to czas stykania nowego roku ze starym i stąd także nazwa miesiąca styczeń. Te 12 dni w kulturze ludowej było niezwykłych. Każdy wieczór zwany świętym, był wolny od wszelkich prac, za to chętnie się odwiedzano, bawiono, śpiewano kolędy i robiono sobie żarty. W domach, które były wyjątkowo przystrajane, nie mogło zabraknąć słomy, siana i zbóż. Miały one zapewnić dostatek, dobre plony i ochronę przed wszelkim złem. Kiedyś w kątach domów stały wielkie pęki słomy lub zboża nazywane dziaduchami, obecnie słoma jest najczęściej w postaci ozdób na choince, gwiazd lub podłaźniczki, a garstka siana rozrzucana jest pod obrusem. Jeśli u was także jest sianko, nie zapomnijcie sięgnąć po jedno źdźbło. Jeśli wyciągniecie zielone, długie i mocne, możecie być spokojni o swoje zdrowie i pomyślność w nadchodzącym roku! A jskoro jesteśmy przy wróżbach, to pamiętajcie, aby dokładnie zapisywać jaka pogoda była każdego dnia z tych 12! Od razu będziemy wiedzieć jaka pogoda nas czeka przez kolejnych 12 miesięcy. Według wróżby styczeń czeka nas mroźny i słoneczny! #bożenarodzenie #świętabożegonarodzenia #etnografia #ozdobyświąteczne #gwiazdaludowa #gwiazda #gwiazdka ##ozdobyświąteczne #ozdobydomu #ręcznierobione #sztukaludowa #polishfolkart #folkart" data-recalc-dims="1">

To już jutro!
Szykujmy się wszyscy na ten dzień, bo jest on w ludowej kulturze naprawdę wyjątkowy. O północy jutro dla chrześcijan rodzi się Bóg, a jednocześnie rodzi się słońce, które ma przezwyciężyć ciemność i śmierć. Tej nocy mogą dziać się rzeczy niezwykłe, a nawet prawdziwe cuda. Kwiaty zakwitają pod śniegiem, zwierzęta zaczynają mówić ludzkim głosem, woda w potokach zamienia się w wino, a czasem to nawet w prawdziwe złoto i w dodatku ma uzdrawiającą moc! Ziemia może zadrżeć, otworzyć się na chwilę i wyrzucić z siebie skarby niezliczone.
Wigilia to także czas gdy dusze zmarłych pojawiają się na ziemi. Dlatego trzeba przestrzegać zasad tak samo surowo jak w dniu zadusznym. Zostawić dla duszy przodka puste miejsce przy stole i talerz, na którym każdy z domowników powinien położyć kawałek swojego opłatka, unikać szycia i wiązania - aby przypadkiem duszyczki w nici nie zaplątać. Zanim się usiądzie należy dmuchnąć na krzesło mówiąc “posuń się duszyczko”, a kiedy musimy wylać coś za okno lub w obejściu (chociaż lepiej tego dnia tego nie robić), to koniecznie wcześniej zawołajmy “uciekajcie wszystkie dusze, bo ja wodę wylać muszę!”.
Po wigilijnej wieczerzy nie sprzątajcie od razu, zostawcie okruszki, kawałki jedzenia, trochę maku i miodu, może jakieś grzyby. Drzwi do sieni też uchylcie, niech tej nocy dusze zmarłych pożywią się przy rodzinym stole, niech poświętują, a potem bezpiecznie powrócą w zaświaty! #wigilia #zwyczaje #etnografia #ciekawostki #kulturaludowa #wiara #chrześcijanie #katolicy #polskieświęta #bożenarodzenie #świętabożegonarodzenia #sztukaludowa #polishfolkart

<img src="https://i0.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png?w=980&ssl=1" alt="To już jutro! Szykujmy się wszyscy na ten dzień, bo jest on w ludowej kulturze naprawdę wyjątkowy. O północy jutro dla chrześcijan rodzi się Bóg, a jednocześnie rodzi się słońce, które ma przezwyciężyć ciemność i śmierć. Tej nocy mogą dziać się rzeczy niezwykłe, a nawet prawdziwe cuda. Kwiaty zakwitają pod śniegiem, zwierzęta zaczynają mówić ludzkim głosem, woda w potokach zamienia się w wino, a czasem to nawet w prawdziwe złoto i w dodatku ma uzdrawiającą moc! Ziemia może zadrżeć, otworzyć się na chwilę i wyrzucić z siebie skarby niezliczone. Wigilia to także czas gdy dusze zmarłych pojawiają się na ziemi. Dlatego trzeba przestrzegać zasad tak samo surowo jak w dniu zadusznym. Zostawić dla duszy przodka puste miejsce przy stole i talerz, na którym każdy z domowników powinien położyć kawałek swojego opłatka, unikać szycia i wiązania - aby przypadkiem duszyczki w nici nie zaplątać. Zanim się usiądzie należy dmuchnąć na krzesło mówiąc “posuń się duszyczko”, a kiedy musimy wylać coś za okno lub w obejściu (chociaż lepiej tego dnia tego nie robić), to koniecznie wcześniej zawołajmy “uciekajcie wszystkie dusze, bo ja wodę wylać muszę!”. Po wigilijnej wieczerzy nie sprzątajcie od razu, zostawcie okruszki, kawałki jedzenia, trochę maku i miodu, może jakieś grzyby. Drzwi do sieni też uchylcie, niech tej nocy dusze zmarłych pożywią się przy rodzinym stole, niech poświętują, a potem bezpiecznie powrócą w zaświaty! #wigilia #zwyczaje #etnografia #ciekawostki #kulturaludowa #wiara #chrześcijanie #katolicy #polskieświęta #bożenarodzenie #świętabożegonarodzenia #sztukaludowa #polishfolkart" data-recalc-dims="1">

Kto dzisiaj pomyka w białym kołnierzyku na imien

Kto dzisiaj pomyka w białym kołnierzyku na imieniny Basi?

Święta Barbara
To jest naprawdę niezwykła święta. Niewiele wiemy o niej na pewno, wokół jej osoby narosło sporo legend i niepotwierdzonych opowieści, a mimo to - a może właśnie dzięki temu, Barbara to popularna, czczona i lubiana święta.
Miała urodzić się w III wieku i być wychowywana przez surowego ojca, który sprzeciwiał się wyznawcom Chrześcijaństwa. Barbarę jednak ciągnęło do tego, co miała zakazane i zdecydowała się ochrzcić i ślubować dozgonną czystość.
Niestety ojciec miał inny pomysł na jej życie, Barbara miała wyjść za mąż. Żeby przemyślała swoją decyzję zamknął ją w wieży i czekał aż zmądrzeje… Tyle, że Barbara była twarda i zdania nie zmieniła.
Tata, który zdecydowanie nie lubił sprzeciwu, wydał ją za karę prefektowi miasta, a ten z kolei skazał ją na śmierć przez ścięcie. Aby rodzinna historia nie miała najmniejszych szans na happy end, tata osobiście stawił się na placu i ściął głowę swojej córki…
Tego typu historie, niczym przypowieści, muszą jednak dawać zwykłemu człowiekowi nadzieję i nie ma co ukrywać, też poczucie zemsty…
Tak więc tata Barbary padł zaraz obok niej gdyż serce jego nie wytrzymało napięcia, ale kto wie, może po prostu pękło…

Kult świętej Barbary szybko się rozpowszechnił, a sama święta była wzywana przez osoby, których życie na codzień ocierało się o śmierć. Modlili się do niej górnicy, marynarze, żołnierze czy więźniowie.
W Polsce Barbara jest wyjątkowo popularna, a na Śląsku jej dzień to wielkie święto zwane barburką!
Ciekawostką jest to, że Barbara była przez lata kojarzona w ludowej kulturze z niegospodarną żoną… Dlaczego? nie wiadomo, ale ogólnie przyjęło się, że tam gdzie bieda w domu, tam żona Barbarka…

No i oczywiście na koniec pogodynka!
“Gdy Barbara się rozdeszczy, na Gody mocny mróz trzeszczy”
“Jeśli w Świętą Barbarę gęś po stawie chodzi, to w Boże Narodzenie pływać po nim godzi”
“Gdy Barbara w błocie tonie, szykuj sanie, podkój konie”
“Niechaj każdy pamięta - jaka Barbara, takie święta”. #barburka #świętabarbara #barbara #ikonografia #zwyczaje #kulturaludowa #wiara #wiaraludowa #sztukaludowa #etnografia #święci #katolicyzm #kołnierzyk #kołnierzyki

<img src="https://i0.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png?w=980&ssl=1" alt="Kto dzisiaj pomyka w białym kołnierzyku na imieniny Basi? Święta Barbara To jest naprawdę niezwykła święta. Niewiele wiemy o niej na pewno, wokół jej osoby narosło sporo legend i niepotwierdzonych opowieści, a mimo to - a może właśnie dzięki temu, Barbara to popularna, czczona i lubiana święta. Miała urodzić się w III wieku i być wychowywana przez surowego ojca, który sprzeciwiał się wyznawcom Chrześcijaństwa. Barbarę jednak ciągnęło do tego, co miała zakazane i zdecydowała się ochrzcić i ślubować dozgonną czystość. Niestety ojciec miał inny pomysł na jej życie, Barbara miała wyjść za mąż. Żeby przemyślała swoją decyzję zamknął ją w wieży i czekał aż zmądrzeje… Tyle, że Barbara była twarda i zdania nie zmieniła. Tata, który zdecydowanie nie lubił sprzeciwu, wydał ją za karę prefektowi miasta, a ten z kolei skazał ją na śmierć przez ścięcie. Aby rodzinna historia nie miała najmniejszych szans na happy end, tata osobiście stawił się na placu i ściął głowę swojej córki… Tego typu historie, niczym przypowieści, muszą jednak dawać zwykłemu człowiekowi nadzieję i nie ma co ukrywać, też poczucie zemsty… Tak więc tata Barbary padł zaraz obok niej gdyż serce jego nie wytrzymało napięcia, ale kto wie, może po prostu pękło… Kult świętej Barbary szybko się rozpowszechnił, a sama święta była wzywana przez osoby, których życie na codzień ocierało się o śmierć. Modlili się do niej górnicy, marynarze, żołnierze czy więźniowie. W Polsce Barbara jest wyjątkowo popularna, a na Śląsku jej dzień to wielkie święto zwane barburką! Ciekawostką jest to, że Barbara była przez lata kojarzona w ludowej kulturze z niegospodarną żoną… Dlaczego? nie wiadomo, ale ogólnie przyjęło się, że tam gdzie bieda w domu, tam żona Barbarka… No i oczywiście na koniec pogodynka! “Gdy Barbara się rozdeszczy, na Gody mocny mróz trzeszczy” “Jeśli w Świętą Barbarę gęś po stawie chodzi, to w Boże Narodzenie pływać po nim godzi” “Gdy Barbara w błocie tonie, szykuj sanie, podkój konie” “Niechaj każdy pamięta - jaka Barbara, takie święta”. #barburka #świętabarbara #barbara #ikonografia #zwyczaje #kulturaludowa #wiara #wiaraludowa #sztukaludowa #etnografia #święci #katolicyzm #kołnierzyk #kołnierzyki" data-recalc-dims="1">

Adwent od łacińskiego słowa adventus - przyjśc

Adwent od łacińskiego słowa adventus - przyjście. Jest czasem oczekiwania na narodzenie Chrystusa. Czy wiedzieliście, że kiedy adwent trwał 40 dni, niczym Wielki Post i rozpoczynał się wraz z dniem świętego Marcina 11 listopada? Był to czas kiedy obowiązywało dużo zakazów. Nie tylko nie można było urządzać hucznych zabaw, ale nawet wojny musiały być w tym czasie wstrzymywane. Nie wiem, czy rzeczywiście zawsze udawało się tak dogadywać stronom konfliktu, ale taki refleksyjny czas pokoju powinien być kultywowany do dzisiaj wśród polityków.
W czasie adwentu poszczono, jedzono głównie żurek, groch i kapustę. W domach wieczorami dziewczęta przędły len na kołowrotkach, spotykano się na wspólne darcie pierza i wykonywano ozdoby świąteczne.
Adwent miał też przypominać wiernym o ostatecznym przyjściu Pana Jezusa i końcu świata. Z kościelnych wież niosły się w świat hejnały grane na trąbach, a czasem nawet przy wtórowaniu całej orkiestry.
Canite tuba, Sion - “Zabrzmij trąbą, Syjonie”.
Na Podlasiu o świcie, przed roratami słychać było dźwięk ligawek - długich, drewnianych trąb, który niósł się po polach w najdalsze strony. Miały brzmieć niczym trąby archanielskie budzące zmarłych ze snu wiecznego.

Dzisiaj, w pierwszą niedzielę adwentu, Chrześcijanie zapalają pierwszą z czterech świec. W wielu domach zaczyna się czas duchowego przygotowania i porządków. Warto pamiętać o symbolicznej idei tego okresu. Czas pokoju przydaje się zawsze, wszędzie i wszystkim.

A w tym roku tak się pięknie złożyło, że nie tylko Chrześcijanie odpalają dzisiaj swoją pierwszą świeczkę. Dzisiaj także pierwszy dzień Chanuki i w specjalnych świecznikach - chanukijach - płonie dzisiaj pierwsza świeczka z ośmiu. Żydzi zaczynają świętować wesoły, świąteczny czas. Obdarowują się prezentami i jedzą tłuste potrawy: placki, pączki i racuchy.

#adwent #świece #przygotowanie #kulturaludowa #zwyczaje #tradycja #święta #chanuka #etnografia #zwyczajeludowe
#symbole #wiara #katolicy #chrześcijanie #

<img src="https://i0.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png?w=980&ssl=1" alt="Adwent od łacińskiego słowa adventus - przyjście. Jest czasem oczekiwania na narodzenie Chrystusa. Czy wiedzieliście, że kiedy adwent trwał 40 dni, niczym Wielki Post i rozpoczynał się wraz z dniem świętego Marcina 11 listopada? Był to czas kiedy obowiązywało dużo zakazów. Nie tylko nie można było urządzać hucznych zabaw, ale nawet wojny musiały być w tym czasie wstrzymywane. Nie wiem, czy rzeczywiście zawsze udawało się tak dogadywać stronom konfliktu, ale taki refleksyjny czas pokoju powinien być kultywowany do dzisiaj wśród polityków. W czasie adwentu poszczono, jedzono głównie żurek, groch i kapustę. W domach wieczorami dziewczęta przędły len na kołowrotkach, spotykano się na wspólne darcie pierza i wykonywano ozdoby świąteczne. Adwent miał też przypominać wiernym o ostatecznym przyjściu Pana Jezusa i końcu świata. Z kościelnych wież niosły się w świat hejnały grane na trąbach, a czasem nawet przy wtórowaniu całej orkiestry. Canite tuba, Sion - “Zabrzmij trąbą, Syjonie”. Na Podlasiu o świcie, przed roratami słychać było dźwięk ligawek - długich, drewnianych trąb, który niósł się po polach w najdalsze strony. Miały brzmieć niczym trąby archanielskie budzące zmarłych ze snu wiecznego. Dzisiaj, w pierwszą niedzielę adwentu, Chrześcijanie zapalają pierwszą z czterech świec. W wielu domach zaczyna się czas duchowego przygotowania i porządków. Warto pamiętać o symbolicznej idei tego okresu. Czas pokoju przydaje się zawsze, wszędzie i wszystkim. A w tym roku tak się pięknie złożyło, że nie tylko Chrześcijanie odpalają dzisiaj swoją pierwszą świeczkę. Dzisiaj także pierwszy dzień Chanuki i w specjalnych świecznikach - chanukijach - płonie dzisiaj pierwsza świeczka z ośmiu. Żydzi zaczynają świętować wesoły, świąteczny czas. Obdarowują się prezentami i jedzą tłuste potrawy: placki, pączki i racuchy. #adwent #świece #przygotowanie #kulturaludowa #zwyczaje #tradycja #święta #chanuka #etnografia #zwyczajeludowe #symbole #wiara #katolicy #chrześcijanie #" data-recalc-dims="1">

Mam dla was dzisiaj ciepły zestaw! Pogoda iście

Mam dla was dzisiaj ciepły zestaw! Pogoda iście listopadowa, wilgoć, zimno i mgliście. Nic nie da nam tyle ciepła co wełna! I nie wiem czy wiecie, ale akurat wełny jest u nas pod dostatkiem! Wełniane pasiaki, wełniane kilimy, wełniane tkaniny dwuosnowowe… No i oczywiścid wełniane, grube, przepiękne pledy, skóry owcze i koce. Dzisiejszy temat na #instawtorek u @kobiecafotoszkola to #hygge Czy nie sądzicie, że jesienne hygge bez ciepłego pleda to jak pieróg bez nadzienia? #koc #pled #wełna #100%wool #woolfelt #woolplaid #woolblanket #polishfolkart #madeinpoland #sztukaludowa #polskasztukaludowa #rekodzielo #owczawełna #owidczka #robionewpolsce #ciepłykoc #wełniany #wełniane #polishfolkart #dodomy #jesieniara #najesień #jesiennie #dodatkidodomu #sypialnia #ciepłydom

<img src="https://i0.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png?w=980&ssl=1" alt="Mam dla was dzisiaj ciepły zestaw! Pogoda iście listopadowa, wilgoć, zimno i mgliście. Nic nie da nam tyle ciepła co wełna! I nie wiem czy wiecie, ale akurat wełny jest u nas pod dostatkiem! Wełniane pasiaki, wełniane kilimy, wełniane tkaniny dwuosnowowe… No i oczywiścid wełniane, grube, przepiękne pledy, skóry owcze i koce. Dzisiejszy temat na #instawtorek u @kobiecafotoszkola to #hygge Czy nie sądzicie, że jesienne hygge bez ciepłego pleda to jak pieróg bez nadzienia? #koc #pled #wełna #100%wool #woolfelt #woolplaid #woolblanket #polishfolkart #madeinpoland #sztukaludowa #polskasztukaludowa #rekodzielo #owczawełna #owidczka #robionewpolsce #ciepłykoc #wełniany #wełniane #polishfolkart #dodomy #jesieniara #najesień #jesiennie #dodatkidodomu #sypialnia #ciepłydom" data-recalc-dims="1">

Trochę chwilami trudno dociec kiedy w końcu są

Trochę chwilami trudno dociec kiedy w końcu są te dziady, kiedy zaduszki 🙂 Wszystko się trochę miesza w te dni, a teraz jeszcze Haloween i w ogóle można się nieźle pogubić. Nie wiem czy wiecie, ale nazwa halloween pochodzi od “all hallows’ eve” czyli od wigilii wszystkich świętych! Ogólnie we wszystkich świętach z zasady chodzi o podobne idee, czyli o pamiętanie o zmarłych.

Kultura ludowa jako mieszanka wierzeń pogańskich i wiary chrześcijańskiej była przepełniona zwyczajami związanymi ze świętem Wszystkich Świętych i Zaduszkami.

W dniu Dziadów ludzie w gospodarstwie musieli przestrzegać wielu zasad, aby nie zagniewać, nie urazić, czy nawet nie zaszkodzić zmarłym przodkom.
Tego dnia zostawiano uchylone furtki i drzwi, żeby dusze mogły bez problemu dostać się do środka domu.
Było też wiele czynności domowych, których tego dnia nie można było wykonywać. Nie palono w piecu, żeby wchodzące przez komin dusze się nie poparzyły, nie tkano na krosnach, ani nie szyto, gdyż można było w ten sposób przez przypadek zaplątać duszę w nitki i na stałe zatrzymać ją na ziemi lub ukłuć i rozzłościć duszę.
Nie wylewano przez okno wody ani pomyj, żeby nie oblać zmarłego przodka, ani pod żadnym pozorem nie kopano ziemi, żeby nie obrazić zmarłych dusz.
W kątach domów rozstawiano karaboszki, czyli maski wystrugane z drewna, które miały symbolizować przodków i wskazywać im miejsce.
Wieczorem w domach odbywały się uroczyste wieczerze, na które byli zapraszani przodkowie.
W wieczór zaduszny gospodarz zaczynał wieczerzę od głośnego zapraszania do wieczerzy zmarłych przodków. Wymieniał każdego z imienia i zapraszał do stołu. Takie wzywanie zmarłych zachowało się dzisiaj w zwyczaju wypominek. Przypominam, że znacznie więcej ciekawostek znajdziecie w filmie o Zaduszkach na igtv. Jak macie chwilę zajrzyjcie do zakładki z filmami!
#wszystkichświętych #dziady #zaduszki #zmarli #zwyczaje #wypominki #etnografia #kulturaludowa #okno #starydom #skansen #dusze #polskatradycja #tradycja #ciekawostki #niebieskidom #nawsi #ludowe

<img src="https://i0.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png?w=980&ssl=1" alt="Trochę chwilami trudno dociec kiedy w końcu są te dziady, kiedy zaduszki 🙂 Wszystko się trochę miesza w te dni, a teraz jeszcze Haloween i w ogóle można się nieźle pogubić. Nie wiem czy wiecie, ale nazwa halloween pochodzi od “all hallows’ eve” czyli od wigilii wszystkich świętych! Ogólnie we wszystkich świętach z zasady chodzi o podobne idee, czyli o pamiętanie o zmarłych. Kultura ludowa jako mieszanka wierzeń pogańskich i wiary chrześcijańskiej była przepełniona zwyczajami związanymi ze świętem Wszystkich Świętych i Zaduszkami. W dniu Dziadów ludzie w gospodarstwie musieli przestrzegać wielu zasad, aby nie zagniewać, nie urazić, czy nawet nie zaszkodzić zmarłym przodkom. Tego dnia zostawiano uchylone furtki i drzwi, żeby dusze mogły bez problemu dostać się do środka domu. Było też wiele czynności domowych, których tego dnia nie można było wykonywać. Nie palono w piecu, żeby wchodzące przez komin dusze się nie poparzyły, nie tkano na krosnach, ani nie szyto, gdyż można było w ten sposób przez przypadek zaplątać duszę w nitki i na stałe zatrzymać ją na ziemi lub ukłuć i rozzłościć duszę. Nie wylewano przez okno wody ani pomyj, żeby nie oblać zmarłego przodka, ani pod żadnym pozorem nie kopano ziemi, żeby nie obrazić zmarłych dusz. W kątach domów rozstawiano karaboszki, czyli maski wystrugane z drewna, które miały symbolizować przodków i wskazywać im miejsce. Wieczorem w domach odbywały się uroczyste wieczerze, na które byli zapraszani przodkowie. W wieczór zaduszny gospodarz zaczynał wieczerzę od głośnego zapraszania do wieczerzy zmarłych przodków. Wymieniał każdego z imienia i zapraszał do stołu. Takie wzywanie zmarłych zachowało się dzisiaj w zwyczaju wypominek. Przypominam, że znacznie więcej ciekawostek znajdziecie w filmie o Zaduszkach na igtv. Jak macie chwilę zajrzyjcie do zakładki z filmami! #wszystkichświętych #dziady #zaduszki #zmarli #zwyczaje #wypominki #etnografia #kulturaludowa #okno #starydom #skansen #dusze #polskatradycja #tradycja #ciekawostki #niebieskidom #nawsi #ludowe" data-recalc-dims="1">

Już za kilka dni nadejdzie ten niezwykły czas, k

Już za kilka dni nadejdzie ten niezwykły czas, kiedy nasi bliscy zmarli będą bliżej. Przede wszystkim poprzez pamięć, rozmowy, wspominanie.
Dziady, zaduszki, wszystkich świętych. W kulturze ludowej wszystko jest trochę wymieszane, stare, pogańskie zwyczaje swobodnie koegzystują z kulturą chrześcijańską.
Warto się przygotować do tych świąt, powspominać bliskich, opowiedzieć dzieciom o przodkach, przywołać zabawne historie i rodzinne legendy.
Można się już też śmiało zabierać do wypiekania chlebków zadusznych, czyli pieczywa przygotowywanego specjalnie
przed świętem zadusznym. Ponieważ kiedyś nie można było w dzień zaduszny rozpalać w piecu (aby się dusza wlatująca kominem nie poparzyła), trzeba było te dziadowskie chlebki przygotować wcześniej.
Do tej pory wypieka się je w wielu częściach Polski w dni Wszystkich Świętych i Zaduszki.
Zanoszono te chlebki na cmentarze i wręczano cmentarnym żebrakom, zwanych także dziadami cmentarnymi. Wierzono, że ci ludzie mają wyjątkowe porozumienie z Bogiem i są w stanie więcej u niego wyprosić. Wręczano więc im chlebki zaduszne, kaszę, placki, czy wreszcie pieniądze za każdą wymienioną duszę, za którą mieli się modlić.
W domach zaś chlebki zaduszne były spożywane podczas wieczerzy, a także pozostawiano je w kątach, na oknach, czy przy drzwiach dla dusz krzątających się w ten dzień po gospodarstwie.

Pamiętajcie, że wśród moich filmów na IGTV jest etnolekcja o dziadach! Warto sobie przypomnieć to i owo przed weekendem!

W filmie śpiewa niezastąpiona Maria Stępkowska ❤️ @maria.wie.lepiej

#zaduszki #dziady #wszystkichświętych #etnografia #kulturaludowa #ludowe #zwyczaje #zaduszne #potrawyregionalne #potrawyświąteczne #potrawytradycyjne #potrawypolskie #potrawyludowe #tradycja #świętapolskie #1listopada #2listopada #polskieświęta

<img src="https://i0.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png?w=980&ssl=1" alt="Już za kilka dni nadejdzie ten niezwykły czas, kiedy nasi bliscy zmarli będą bliżej. Przede wszystkim poprzez pamięć, rozmowy, wspominanie. Dziady, zaduszki, wszystkich świętych. W kulturze ludowej wszystko jest trochę wymieszane, stare, pogańskie zwyczaje swobodnie koegzystują z kulturą chrześcijańską. Warto się przygotować do tych świąt, powspominać bliskich, opowiedzieć dzieciom o przodkach, przywołać zabawne historie i rodzinne legendy. Można się już też śmiało zabierać do wypiekania chlebków zadusznych, czyli pieczywa przygotowywanego specjalnie przed świętem zadusznym. Ponieważ kiedyś nie można było w dzień zaduszny rozpalać w piecu (aby się dusza wlatująca kominem nie poparzyła), trzeba było te dziadowskie chlebki przygotować wcześniej. Do tej pory wypieka się je w wielu częściach Polski w dni Wszystkich Świętych i Zaduszki. Zanoszono te chlebki na cmentarze i wręczano cmentarnym żebrakom, zwanych także dziadami cmentarnymi. Wierzono, że ci ludzie mają wyjątkowe porozumienie z Bogiem i są w stanie więcej u niego wyprosić. Wręczano więc im chlebki zaduszne, kaszę, placki, czy wreszcie pieniądze za każdą wymienioną duszę, za którą mieli się modlić. W domach zaś chlebki zaduszne były spożywane podczas wieczerzy, a także pozostawiano je w kątach, na oknach, czy przy drzwiach dla dusz krzątających się w ten dzień po gospodarstwie. Pamiętajcie, że wśród moich filmów na IGTV jest etnolekcja o dziadach! Warto sobie przypomnieć to i owo przed weekendem! W filmie śpiewa niezastąpiona Maria Stępkowska ❤️ @maria.wie.lepiej #zaduszki #dziady #wszystkichświętych #etnografia #kulturaludowa #ludowe #zwyczaje #zaduszne #potrawyregionalne #potrawyświąteczne #potrawytradycyjne #potrawypolskie #potrawyludowe #tradycja #świętapolskie #1listopada #2listopada #polskieświęta" data-recalc-dims="1">

Ale wichura! Od wczoraj wieje, że hej! Niezły zb

Ale wichura! Od wczoraj wieje, że hej! Niezły zbieg okoliczności, bo akurat ostatnim tematem w #wyzwaniekfs5 jest ruch!
Z tej okazji postanowiłam przypomnieć wam trochę ciekawostek o wietrze. Pisałam o nim już kiedyś, ale wtedy było tutaj co najmniej połowę mniej osób.

Czy wiedzieliście o tym, że kiedy na Podhalu wieje halny, to w tym czasie zwierzęta są niespokojne, a policja odnotowuje więcej samobójstw? Górale wiedzą, że halny zwiastuje niepokój…

Kiedyś wierzono, że silny wiatr mógł też nieść ze sobą dusze, które z jakiegoś powodu nie mogły zaznać spokoju po śmierci. Uważano, że gdy wiatr gwiżdże, to jakaś dusza pokutuje.
Z wiatrem przemieszczały się siły demoniczne np diabeł i inne złe duchy, a także złe dusze ludzkie.
Ludzie bali się przede wszystkim wirów powietrznych, które jak powiadano mogły wciągnąć nie tylko stogi siana, ale i krowy, a nawet ludzi. Przeciwko działaniom powietrznych wirów znano wiele zabezpieczeń. Przede wszystkim trzeba się było przeżegnać, lub przeżegnać wir - najlepiej trzy razy. Dobrze było mieć także jakiś poświęcony przedmiot np. święty medalik na szyi albo wodę święconą, żeby móc pokropić wir. Dobrze było mieć także przy sobie jakiś ostry przedmiot np. nóż. Można było wtedy wbić go w wir i zranić siedzącego w nim demona.
Wir odganiano odwracając się do niego plecami i wstrzymując oddech. Czasem uciekano od niego lub ukrywano się gdzieś. Jeśli jednak nie było już możliwości ucieczki, trzeba się było położyć na ziemi, żeby chociaż uchronić się przed skutkami wiru.
Taki wir sprowadzał też często choroby, potrafił ludzi pokręcić, przewiać czy podwiać. Ludzie chorowali od takiego wirusa, a żeby ich uzdrowić okadzano ich święconymi w oktawie Bożego Ciała wiankami.

Większość wspomnianych ciekawostek o wietrze pochodzi z książki; “Komentarze do Polskiego Atlasu Etnograficznego. Tom 6. Wiedza i wierzenia ludowe.” Agnieszka Lebeda

#dziewczynykafs #pasiaki #sztukaludowa #zdjęciekreatywne #kolorowedodatki Polskasztukaludowa #etnografia #wiatr #dodomu #polishfolkart #nastół #kolory #etnododatki #etnostyle #naludowo #ludowe #ręcznierobione #ręcznietkane #robionewpolsce #handmadeinpoland #niebieski #kolorniebieski #domoweinspiracje

<img src="https://i0.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png?w=980&ssl=1" alt="Ale wichura! Od wczoraj wieje, że hej! Niezły zbieg okoliczności, bo akurat ostatnim tematem w #wyzwaniekfs5 jest ruch! Z tej okazji postanowiłam przypomnieć wam trochę ciekawostek o wietrze. Pisałam o nim już kiedyś, ale wtedy było tutaj co najmniej połowę mniej osób. Czy wiedzieliście o tym, że kiedy na Podhalu wieje halny, to w tym czasie zwierzęta są niespokojne, a policja odnotowuje więcej samobójstw? Górale wiedzą, że halny zwiastuje niepokój… Kiedyś wierzono, że silny wiatr mógł też nieść ze sobą dusze, które z jakiegoś powodu nie mogły zaznać spokoju po śmierci. Uważano, że gdy wiatr gwiżdże, to jakaś dusza pokutuje. Z wiatrem przemieszczały się siły demoniczne np diabeł i inne złe duchy, a także złe dusze ludzkie. Ludzie bali się przede wszystkim wirów powietrznych, które jak powiadano mogły wciągnąć nie tylko stogi siana, ale i krowy, a nawet ludzi. Przeciwko działaniom powietrznych wirów znano wiele zabezpieczeń. Przede wszystkim trzeba się było przeżegnać, lub przeżegnać wir - najlepiej trzy razy. Dobrze było mieć także jakiś poświęcony przedmiot np. święty medalik na szyi albo wodę święconą, żeby móc pokropić wir. Dobrze było mieć także przy sobie jakiś ostry przedmiot np. nóż. Można było wtedy wbić go w wir i zranić siedzącego w nim demona. Wir odganiano odwracając się do niego plecami i wstrzymując oddech. Czasem uciekano od niego lub ukrywano się gdzieś. Jeśli jednak nie było już możliwości ucieczki, trzeba się było położyć na ziemi, żeby chociaż uchronić się przed skutkami wiru. Taki wir sprowadzał też często choroby, potrafił ludzi pokręcić, przewiać czy podwiać. Ludzie chorowali od takiego wirusa, a żeby ich uzdrowić okadzano ich święconymi w oktawie Bożego Ciała wiankami. Większość wspomnianych ciekawostek o wietrze pochodzi z książki; “Komentarze do Polskiego Atlasu Etnograficznego. Tom 6. Wiedza i wierzenia ludowe.” Agnieszka Lebeda #dziewczynykafs #pasiaki #sztukaludowa #zdjęciekreatywne #kolorowedodatki Polskasztukaludowa #etnografia #wiatr #dodomu #polishfolkart #nastół #kolory #etnododatki #etnostyle #naludowo #ludowe #ręcznierobione #ręcznietkane #robionewpolsce #handmadeinpoland #niebieski #kolorniebieski #domoweinspiracje" data-recalc-dims="1">

Jesień zasiedziała się na dobre. Każdego dnia

Jesień zasiedziała się na dobre. Każdego dnia oglądam za oknem jak się cudownie przebarwia kanadyjski dąb. Na wsi schyłek października to taki czas kiedy prace w polu i w sadzie były już prawie skończone. Co prawda dopiero po 11 listopada ziemia stawała się nietykalna, ale już teraz mało kto pracował w polu, dokańczano jedynie ostatnie prace i zbiory.
Teraz nadchodził okres prac domowych. To wyjątkowe miesiące, które służyły integracji i stosunkom sąsiedzkim. Na dobre trwała obróbka lnu i stąd nazwa miesiąca. Paździerze to takie resztki łodyg, które pozostawały po oddzieleniu ich od włókien. Spotykano się w domach i wspólnie przędzono lniane nici. Śpiewano przy tym, plotkowano, przekazywano sobie rozmaite historie.
Podobnie rzecz się miała z darciem pierza. Nie myślcie sobie, że to było szybkie i proste! Każde piórko było obierane z “łodygi”, bo tylko taki miękki puch nadawał się na wypchanie poduszek i pierzyn. Gospodyni zapraszała kobiety ze wsi i wspólnie darły pierze przez dobrych kilka dni, a na koniec właścicielka szykowała poczęstunek i imprezę - tak zwany wypiórek. Potem darcie pierza było zorganizowane w innym gospodarstwie u innej gospodyni, a potem kolejny wypiórek!
Sami przyznajcie, czy idea wspólnej pracy nie jest wspaniała? Gdyby ktoś musiał sam drzeć pierze trwałoby to tygodniami, w dodatku bez plotek i pogaduszek, a tak można było to załatwić przyjemnie i pożytecznie!
A może warto wykorzystać tę jesień na odnowienie relacji sąsiedzkich i przyjacielskich? Zrobić tak jak nasi przodkowie i postawić na pielęgnację tego, o czym często zapominamy? Może warto umówić się na wspólne pieczenie ciast, czy nawet na wspólne oglądanie serialu?
Macie jakieś swoje sąsiedzkie tradycje i rytuały? A może wśród przyjaciół pielęgnujecie jakieś jesienne tradycje?
Napiszcie mi koniecznie o tym w komentarzu, jestem bardzo ciekawa!
A tym niebieskim (a jakim innym?) kolorem zaczynam kolejny dzień #wyzwaniekfs4 w @kobiecafotoszkola

#włocławek #ceramika #polskaceramika #niebieskaceramika #fajanszwłocławka #bluepottery #polishpottery #dodomu #dekoracje #jadalnia #niebieski #dokuchni #kuchnia #polskie #regał #zastawastołowa #kobalt #ceramikazbolesławca #bolesławiec

<img src="https://i0.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png?w=980&ssl=1" alt="Jesień zasiedziała się na dobre. Każdego dnia oglądam za oknem jak się cudownie przebarwia kanadyjski dąb. Na wsi schyłek października to taki czas kiedy prace w polu i w sadzie były już prawie skończone. Co prawda dopiero po 11 listopada ziemia stawała się nietykalna, ale już teraz mało kto pracował w polu, dokańczano jedynie ostatnie prace i zbiory. Teraz nadchodził okres prac domowych. To wyjątkowe miesiące, które służyły integracji i stosunkom sąsiedzkim. Na dobre trwała obróbka lnu i stąd nazwa miesiąca. Paździerze to takie resztki łodyg, które pozostawały po oddzieleniu ich od włókien. Spotykano się w domach i wspólnie przędzono lniane nici. Śpiewano przy tym, plotkowano, przekazywano sobie rozmaite historie. Podobnie rzecz się miała z darciem pierza. Nie myślcie sobie, że to było szybkie i proste! Każde piórko było obierane z “łodygi”, bo tylko taki miękki puch nadawał się na wypchanie poduszek i pierzyn. Gospodyni zapraszała kobiety ze wsi i wspólnie darły pierze przez dobrych kilka dni, a na koniec właścicielka szykowała poczęstunek i imprezę - tak zwany wypiórek. Potem darcie pierza było zorganizowane w innym gospodarstwie u innej gospodyni, a potem kolejny wypiórek! Sami przyznajcie, czy idea wspólnej pracy nie jest wspaniała? Gdyby ktoś musiał sam drzeć pierze trwałoby to tygodniami, w dodatku bez plotek i pogaduszek, a tak można było to załatwić przyjemnie i pożytecznie! A może warto wykorzystać tę jesień na odnowienie relacji sąsiedzkich i przyjacielskich? Zrobić tak jak nasi przodkowie i postawić na pielęgnację tego, o czym często zapominamy? Może warto umówić się na wspólne pieczenie ciast, czy nawet na wspólne oglądanie serialu? Macie jakieś swoje sąsiedzkie tradycje i rytuały? A może wśród przyjaciół pielęgnujecie jakieś jesienne tradycje? Napiszcie mi koniecznie o tym w komentarzu, jestem bardzo ciekawa! A tym niebieskim (a jakim innym?) kolorem zaczynam kolejny dzień #wyzwaniekfs4 w @kobiecafotoszkola #włocławek #ceramika #polskaceramika #niebieskaceramika #fajanszwłocławka #bluepottery #polishpottery #dodomu #dekoracje #jadalnia #niebieski #dokuchni #kuchnia #polskie #regał #zastawastołowa #kobalt #ceramikazbolesławca #bolesławiec" data-recalc-dims="1">

Niech cię nie zmyli ten uśmieszek, przeczytaj po

Niech cię nie zmyli ten uśmieszek, przeczytaj post do końca…

To zdjęcie zrobiłam kilka miesięcy temu, kiedy dotarły do nas nowe tkaniny dwuosnowowe. Pomyślałam wtedy, że warto przy okazji prezentacji tego niesamowitego rękodzieła z Podlasia, wspomnieć o wielokulturowości tego regionu. Chciałam napisać o wyznawcach prawosławia, o Żydach, których przed wojną było na tych terenach tak wielu, a także o Tatarach - wyznawcach Islamu, którzy na tych ziemiach mieszkają od kilkuset lat. Chciałam wspomnieć o Bohonikach i Kruszynianach - tatarskich wsiach i o najstarszym drewnianym meczecie w Polsce. Chciałam poprzez to zdjęcie, które w oczywisty sposób budzi skojarzenie z hidżabem - tradycyjnym nakryciem głowy kobiet tatarskich, pokazać tę wspaniałą różnorodność regionu, napisać o tym, że wiele kultur obcych sobie wyznaniowo, żyło na Podlasiu od wieków wzajemnie wpływając na swoją kuchnię, tradycje, zwyczaje, język czy sztukę.

Od czasu, kiedy to zdjęcie powstało, minęło raptem kilka miesięcy, jednak jego beztroska i nawiązania kulturowe są w obecnej chwili nie do końca na miejscu… Jego radosny obraz mierzi…
Podlasie stało się świadkiem ludzkich tragedii, dramatów i trudnych wyborów. Świadkiem politycznych przepychanek i międzynarodowych konfliktów, przez które cierpią zwykli ludzie. Może obcy, może z dalekich krajów, może wierzący w innego Boga, jednak przede wszystkim ofiary.
W kulturze ludowej obcy był straszny, nieprzewidywalny, zły, dziwny i niebezpieczny. Obcy mógł też łączyć światy, mógł być pośrednikiem.
Jednak obcego się przede wszystkim bano.

Trochę mi lżej jak czytam o mieszkańcach podlaskich wsi, którzy tak po ludzku, na przekór stereotypom, przekonaniom i strachowi, który od wieków gdzieś tam w nas drzemie, niosą pomoc. Dzielą się jedzeniem, zanoszą ubrania. I chociaż pewnie często sami nie wiedzą jakie rozwiązanie polityczne i jakie decyzje byłyby najlepsze, to w tym konkretnym momencie kiedy ktoś najzwyczajniej potrzebuje pomocy, tak po ludzku widzą człowieka w człowieku!
A kiedy już widzą tego człowieka, on przestaje być taki obcy...

#wyzwaniekfs2 #podlasie #etnografia #tkaninadwuosnowowa #nakrosnach #tkanina #sztukaludowa #dziewczynykfs

<img src="https://i0.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png?w=980&ssl=1" alt="Niech cię nie zmyli ten uśmieszek, przeczytaj post do końca… To zdjęcie zrobiłam kilka miesięcy temu, kiedy dotarły do nas nowe tkaniny dwuosnowowe. Pomyślałam wtedy, że warto przy okazji prezentacji tego niesamowitego rękodzieła z Podlasia, wspomnieć o wielokulturowości tego regionu. Chciałam napisać o wyznawcach prawosławia, o Żydach, których przed wojną było na tych terenach tak wielu, a także o Tatarach - wyznawcach Islamu, którzy na tych ziemiach mieszkają od kilkuset lat. Chciałam wspomnieć o Bohonikach i Kruszynianach - tatarskich wsiach i o najstarszym drewnianym meczecie w Polsce. Chciałam poprzez to zdjęcie, które w oczywisty sposób budzi skojarzenie z hidżabem - tradycyjnym nakryciem głowy kobiet tatarskich, pokazać tę wspaniałą różnorodność regionu, napisać o tym, że wiele kultur obcych sobie wyznaniowo, żyło na Podlasiu od wieków wzajemnie wpływając na swoją kuchnię, tradycje, zwyczaje, język czy sztukę. Od czasu, kiedy to zdjęcie powstało, minęło raptem kilka miesięcy, jednak jego beztroska i nawiązania kulturowe są w obecnej chwili nie do końca na miejscu… Jego radosny obraz mierzi… Podlasie stało się świadkiem ludzkich tragedii, dramatów i trudnych wyborów. Świadkiem politycznych przepychanek i międzynarodowych konfliktów, przez które cierpią zwykli ludzie. Może obcy, może z dalekich krajów, może wierzący w innego Boga, jednak przede wszystkim ofiary. W kulturze ludowej obcy był straszny, nieprzewidywalny, zły, dziwny i niebezpieczny. Obcy mógł też łączyć światy, mógł być pośrednikiem. Jednak obcego się przede wszystkim bano. Trochę mi lżej jak czytam o mieszkańcach podlaskich wsi, którzy tak po ludzku, na przekór stereotypom, przekonaniom i strachowi, który od wieków gdzieś tam w nas drzemie, niosą pomoc. Dzielą się jedzeniem, zanoszą ubrania. I chociaż pewnie często sami nie wiedzą jakie rozwiązanie polityczne i jakie decyzje byłyby najlepsze, to w tym konkretnym momencie kiedy ktoś najzwyczajniej potrzebuje pomocy, tak po ludzku widzą człowieka w człowieku! A kiedy już widzą tego człowieka, on przestaje być taki obcy... #wyzwaniekfs2 #podlasie #etnografia #tkaninadwuosnowowa #nakrosnach #tkanina #sztukaludowa #dziewczynykfs" data-recalc-dims="1">

Pierwszy raz wzięłam udział w wyzwaniu KFS w ma

Pierwszy raz wzięłam udział w wyzwaniu KFS w marcu 2019 roku. Spodobała mi się idea mobilizacji do robienia ciekawych zdjęć, ciekawego ujęcia tematu, do próby nieszablonowych kompozycji i kadrów Przełamałam swoje lęki i wstyd i drugiego dnia wyzwania pokazałam się swoją twarz - schowaną za stertą książek, ale jednak!
Mój instagram wyglądał wtedy zupełnie inaczej, a obserwujących było dużo poniżej 1000 osób. Teraz mogłabym sobie odpuścić, bo jestem już trochę w innym miejscu, ale nie chcę, bo mam do tych wyzwań sentyment!
Dzisiaj pierwszy dzień #wyzwaniekfs1 i tradycyjnie pokazujemy wtedy czym się zajmujemy. Zatem kolejny raz opiszę naszą i moją działalność. Można pomyśleć, że to za każdym razem będzie to samo, a jednak kilka miesięcy, nie mówiąc już o roku - robią różnicę!
I nagle okazuje się, że nie tylko prowadzę konto na instagramie rodzinnej galerii polskiej sztuki ludowej z ponad 68- letnią tradycją, ale także opowiadam o etnografii, nagrywam etnolekcje, prowadzę warsztaty etnograficzne, czy nagrywam podcasty. Konto polishfolkart stało się miejscem spotkań osób lubiących ludowe rękodzieło i entuzjastów etnografii, miejscem, do którego trafiają dziennikarze i chcą przeprowadzać z nami wywiady, bo są oczarowani sposobem nowoczesnego pokazywania ludowej wytwórczości. Polishfolkart to przestrzeń, gdzie prowadzi się ciekawe rozmowy, nawiązuje się nowe znajomości i niezwykłe relacje.
Tym teraz jest to konto na instagramie, a czym będzie za kolejne pół roku? Zobaczymy! #etnografia #rzeźbaludowa #domsztukiludowej #polishfolkart #dziewczynykfs #etnologia #flatlayforever #flatlaypoland #sztukaludowa #ksiazki #flatlaytoday #kobiecafotoszkoła #mojapraca #etnografka #wpracy #lubieswojaprace #takapraca #wyzwaniekfs1

<img src="https://i0.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png?w=980&ssl=1" alt="Pierwszy raz wzięłam udział w wyzwaniu KFS w marcu 2019 roku. Spodobała mi się idea mobilizacji do robienia ciekawych zdjęć, ciekawego ujęcia tematu, do próby nieszablonowych kompozycji i kadrów Przełamałam swoje lęki i wstyd i drugiego dnia wyzwania pokazałam się swoją twarz - schowaną za stertą książek, ale jednak! Mój instagram wyglądał wtedy zupełnie inaczej, a obserwujących było dużo poniżej 1000 osób. Teraz mogłabym sobie odpuścić, bo jestem już trochę w innym miejscu, ale nie chcę, bo mam do tych wyzwań sentyment! Dzisiaj pierwszy dzień #wyzwaniekfs1 i tradycyjnie pokazujemy wtedy czym się zajmujemy. Zatem kolejny raz opiszę naszą i moją działalność. Można pomyśleć, że to za każdym razem będzie to samo, a jednak kilka miesięcy, nie mówiąc już o roku - robią różnicę! I nagle okazuje się, że nie tylko prowadzę konto na instagramie rodzinnej galerii polskiej sztuki ludowej z ponad 68- letnią tradycją, ale także opowiadam o etnografii, nagrywam etnolekcje, prowadzę warsztaty etnograficzne, czy nagrywam podcasty. Konto polishfolkart stało się miejscem spotkań osób lubiących ludowe rękodzieło i entuzjastów etnografii, miejscem, do którego trafiają dziennikarze i chcą przeprowadzać z nami wywiady, bo są oczarowani sposobem nowoczesnego pokazywania ludowej wytwórczości. Polishfolkart to przestrzeń, gdzie prowadzi się ciekawe rozmowy, nawiązuje się nowe znajomości i niezwykłe relacje. Tym teraz jest to konto na instagramie, a czym będzie za kolejne pół roku? Zobaczymy! #etnografia #rzeźbaludowa #domsztukiludowej #polishfolkart #dziewczynykfs #etnologia #flatlayforever #flatlaypoland #sztukaludowa #ksiazki #flatlaytoday #kobiecafotoszkoła #mojapraca #etnografka #wpracy #lubieswojaprace #takapraca #wyzwaniekfs1" data-recalc-dims="1">

Są zwyczaje w kulturze ludowej, które pomimo swe

Są zwyczaje w kulturze ludowej, które pomimo swej trudnej do wytłumaczenia logiki, budzą uśmiech i robi się na sercu lżej. Są tradycje, które po prostu jest miło powtarzać tylko dlatego, że tak robili rodzice, dziadkowie i jeszcze ich dziadkowie.
Jeśli postawiona gromnica w oknie podczas burzy doda nam otuchy i poprawi humor, dlaczego mielibyśmy jej nie stawiać? Jeśli skrobiąc kraszanki na Wielkanoc czujemy silną więź z naszymi przodkami, róbmy to! Jeżeli pleciemy z radością wianki na noc świętojańską, chociaż nie wiemy czy tę noc nazywać sobótką, czy nocą kupały - plećmy je!
Jednak gdy pewne przekonania, tradycje czy zwyczaje sprawiają, że czujemy się źle, jest nam smutno, lub po prostu nas krzywdzą - sprzeciwiajmy się im!
W kulturze ludowej kobieta w ciąży musiała sprostać wielu nakazom i podporządkować się wielu zakazom. Nie mogła patrzeć w ogień, bo dziecko będzie miało plamy na twarzy, nie mogła patrzeć na pijanych, aby dziecko nie było “zachwiane”, nie mogła przechodzić pod płotami ani sznurami, żeby dziecko nie zaplątało się w pępowinę. Takich zakazów można by wymieniać dużo. Możliwe, że jakieś z nich miały jakieś logiczne wytłumaczenie, ale większość była magicznymi zabiegami mającymi za zadanie chronić dziecko w łonie matki. Kobieta liczyła się we wsi wtedy, kiedy miała dziecko, a najlepiej dzieci, a kiedy ich nie miała, niestety była najczęściej obarczana za to winą.
Wieś potrafiła być okrutna. Kiedy kobieta traciła dziecko, doszukiwano się winy w jej zachowaniu. Próbowano dociec jaki zakaz złamała, jakiego nakazu nie dotrzymała. A ona cierpiała. I była z tym często sama, bo skoro straciła dziecko, to znaczy, że to jej wina.
Dzisiaj jest “Dzień Dziecka Utraconego”. Nie powielajmy tych przekonań, nie doszukujmy się winy w kobietach, ale starajmy się im pomagać i wspierać. I tak, każda matka po stracie ma tendencje do obwiniania się, niech jej chociaż inni nie dokładają.
Są takie przekonania które po prostu powinny zniknąć!
#dzieńdzieckautraconego #etnografia #kulturaludowa #etnologia #dziecko #dzieci #zwyczaje #macieżyństwo #ciąża #poronienie #skansen #polskakulturaludowa #przekonania #stereotypy #dzieciutracone #aniołki #matkapolka #prawokobiet

<img src="https://i0.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png?w=980&ssl=1" alt="Są zwyczaje w kulturze ludowej, które pomimo swej trudnej do wytłumaczenia logiki, budzą uśmiech i robi się na sercu lżej. Są tradycje, które po prostu jest miło powtarzać tylko dlatego, że tak robili rodzice, dziadkowie i jeszcze ich dziadkowie. Jeśli postawiona gromnica w oknie podczas burzy doda nam otuchy i poprawi humor, dlaczego mielibyśmy jej nie stawiać? Jeśli skrobiąc kraszanki na Wielkanoc czujemy silną więź z naszymi przodkami, róbmy to! Jeżeli pleciemy z radością wianki na noc świętojańską, chociaż nie wiemy czy tę noc nazywać sobótką, czy nocą kupały - plećmy je! Jednak gdy pewne przekonania, tradycje czy zwyczaje sprawiają, że czujemy się źle, jest nam smutno, lub po prostu nas krzywdzą - sprzeciwiajmy się im! W kulturze ludowej kobieta w ciąży musiała sprostać wielu nakazom i podporządkować się wielu zakazom. Nie mogła patrzeć w ogień, bo dziecko będzie miało plamy na twarzy, nie mogła patrzeć na pijanych, aby dziecko nie było “zachwiane”, nie mogła przechodzić pod płotami ani sznurami, żeby dziecko nie zaplątało się w pępowinę. Takich zakazów można by wymieniać dużo. Możliwe, że jakieś z nich miały jakieś logiczne wytłumaczenie, ale większość była magicznymi zabiegami mającymi za zadanie chronić dziecko w łonie matki. Kobieta liczyła się we wsi wtedy, kiedy miała dziecko, a najlepiej dzieci, a kiedy ich nie miała, niestety była najczęściej obarczana za to winą. Wieś potrafiła być okrutna. Kiedy kobieta traciła dziecko, doszukiwano się winy w jej zachowaniu. Próbowano dociec jaki zakaz złamała, jakiego nakazu nie dotrzymała. A ona cierpiała. I była z tym często sama, bo skoro straciła dziecko, to znaczy, że to jej wina. Dzisiaj jest “Dzień Dziecka Utraconego”. Nie powielajmy tych przekonań, nie doszukujmy się winy w kobietach, ale starajmy się im pomagać i wspierać. I tak, każda matka po stracie ma tendencje do obwiniania się, niech jej chociaż inni nie dokładają. Są takie przekonania które po prostu powinny zniknąć! #dzieńdzieckautraconego #etnografia #kulturaludowa #etnologia #dziecko #dzieci #zwyczaje #macieżyństwo #ciąża #poronienie #skansen #polskakulturaludowa #przekonania #stereotypy #dzieciutracone #aniołki #matkapolka #prawokobiet" data-recalc-dims="1">

“Któż jak Bóg” - To oznacza imię święteg

“Któż jak Bóg” - To oznacza imię świętego Michała Archanioła.

Dzisiaj jego święto. Niezwykłego, walecznego anioła, obrońcy przed złymi mocami. To on ruszył z zastępami niebieskimi walczyć z Lucyferem, to on ma moc ochronić dom przed piorunem, a ludzką duszę przed piekielnymi siłami.
W wielu polskich legendach Archanioł Michał występuje jako obrońca kraju i pomaga w walce z wrogiem. Podobno pomógł niejednemu królowi…

Michał Archanioł poradzi sobie z każdym czortem i z każdym biesem.
A jeśli czujecie potrzebę posiadania specjalnego narzędzia do walki ze złem, to Paweł Zych w książce “Święci i Biesy” przytacza taką oto ludową instrukcję na broń przeciw siłom nieczystym:
“W dzień św. Michała należało wyciąć z jałowca słusznej grubości kij, następnie długo moczyć go w wodzie święconej, potem wysuszyć i zamocować na końcu poprzeczkę tworzącą znak krzyża. Tak wykonana laska stawała się zabójczym orężem w walce z siłami ciemności.”

Także dzisiaj w dniu świętego Michała sprowadzane są zwierzęta z hali i pastwisk - redyk jesienny. Pamiętacie jak na wiosnę w dzień świętego Wojciecha pisałam wam o wypuszczeniu owiec na pastwiska? Ale to szybko zleciało…

Patronuje między innymi złotnikom, rytownikom, radiowcom i szermierzom, opiekuje się też kaplicami cmentarnymi.

A na koniec pogodynka 🙂
“Święty Michał kopy z pola pospychał”
Czyli jeśli masz coś jeszcze na polu, to znaczy, że nie jesteś specjalnie roztropnym gospodarzem…

“Gdy w Michała deszcz upadnie, lekka zima będzie snadnie”

Na zdjęciu jedna z ostatnich rzeźb Jerzego Żandarowskiego - Archanioł Michał, przewodnik dusz w ostatniej drodze. Bardzo to symboliczne…

#rzeźbaludowa #archanioł #michał #archaniołmichał #anioł #aniołek #aniołludowy #ikonografia #ludowy #ludowe #ludowa #rzeźba #rzeźbadrewniana #ręcznierobione #etnografia #etnologia #sztukaludowa #polaskasztukaludowa #polishfolkart #folkart #święci #świętyMichał

<img src="https://i0.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png?w=980&ssl=1" alt="“Któż jak Bóg” - To oznacza imię świętego Michała Archanioła. Dzisiaj jego święto. Niezwykłego, walecznego anioła, obrońcy przed złymi mocami. To on ruszył z zastępami niebieskimi walczyć z Lucyferem, to on ma moc ochronić dom przed piorunem, a ludzką duszę przed piekielnymi siłami. W wielu polskich legendach Archanioł Michał występuje jako obrońca kraju i pomaga w walce z wrogiem. Podobno pomógł niejednemu królowi… Michał Archanioł poradzi sobie z każdym czortem i z każdym biesem. A jeśli czujecie potrzebę posiadania specjalnego narzędzia do walki ze złem, to Paweł Zych w książce “Święci i Biesy” przytacza taką oto ludową instrukcję na broń przeciw siłom nieczystym: “W dzień św. Michała należało wyciąć z jałowca słusznej grubości kij, następnie długo moczyć go w wodzie święconej, potem wysuszyć i zamocować na końcu poprzeczkę tworzącą znak krzyża. Tak wykonana laska stawała się zabójczym orężem w walce z siłami ciemności.” Także dzisiaj w dniu świętego Michała sprowadzane są zwierzęta z hali i pastwisk - redyk jesienny. Pamiętacie jak na wiosnę w dzień świętego Wojciecha pisałam wam o wypuszczeniu owiec na pastwiska? Ale to szybko zleciało… Patronuje między innymi złotnikom, rytownikom, radiowcom i szermierzom, opiekuje się też kaplicami cmentarnymi. A na koniec pogodynka 🙂 “Święty Michał kopy z pola pospychał” Czyli jeśli masz coś jeszcze na polu, to znaczy, że nie jesteś specjalnie roztropnym gospodarzem… “Gdy w Michała deszcz upadnie, lekka zima będzie snadnie” Na zdjęciu jedna z ostatnich rzeźb Jerzego Żandarowskiego - Archanioł Michał, przewodnik dusz w ostatniej drodze. Bardzo to symboliczne… #rzeźbaludowa #archanioł #michał #archaniołmichał #anioł #aniołek #aniołludowy #ikonografia #ludowy #ludowe #ludowa #rzeźba #rzeźbadrewniana #ręcznierobione #etnografia #etnologia #sztukaludowa #polaskasztukaludowa #polishfolkart #folkart #święci #świętyMichał" data-recalc-dims="1">

Tak, dobrze widzisz! Pojawił się nowy post. Od p

Tak, dobrze widzisz! Pojawił się nowy post. Od ponad miesiąca było tutaj dosyć cicho. Potrzebowałam tej przerwy. Potrzebowałam chwili oddechu od instagrama. Bo mogłoby się wydawać, że to tylko takie zdjęcia i jakieś storiski, ale prawda jest taka, że to naprawdę sporo pracy, sporo myślenia, planowania i przygotowań. To wszystko nie dzieję się od tak, te wszystkie posty - zdjęcie i opisy nie powstają w minutę.
Żeby to, co robię było ciekawe, żeby to co piszę kogoś zainspirowało - muszę się trochę postarać. Żeby się starać, trzeba mieć na to siłę i ochotę, a żeby mieć ochotę, to czasem trzeba przewietrzyć głowę i odpocząć. Tak mało i tak dużo jednocześnie!
Dokładnie o tym pisała ostatnio Ola z @wild.rocks - wpadnijcie do niej i poczytajcie, bo wiele osób nie umie sobie robić przerw, a bez nich praca często jest po prostu słabsza! Tęskniliście troszkę? Za jakimi tematami najbardziej?
#włocławek #ceramika #polskaceramika #niebieskaceramika #fajanszwłocławka #bluepottery #polishpottery #dodomu #dekoracje #jadalnia #niebieski #dokuchni #kuchnia #polskie #regał #zastawastołowa #kobalt

<img src="https://i0.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png?w=980&ssl=1" alt="Tak, dobrze widzisz! Pojawił się nowy post. Od ponad miesiąca było tutaj dosyć cicho. Potrzebowałam tej przerwy. Potrzebowałam chwili oddechu od instagrama. Bo mogłoby się wydawać, że to tylko takie zdjęcia i jakieś storiski, ale prawda jest taka, że to naprawdę sporo pracy, sporo myślenia, planowania i przygotowań. To wszystko nie dzieję się od tak, te wszystkie posty - zdjęcie i opisy nie powstają w minutę. Żeby to, co robię było ciekawe, żeby to co piszę kogoś zainspirowało - muszę się trochę postarać. Żeby się starać, trzeba mieć na to siłę i ochotę, a żeby mieć ochotę, to czasem trzeba przewietrzyć głowę i odpocząć. Tak mało i tak dużo jednocześnie! Dokładnie o tym pisała ostatnio Ola z @wild.rocks - wpadnijcie do niej i poczytajcie, bo wiele osób nie umie sobie robić przerw, a bez nich praca często jest po prostu słabsza! Tęskniliście troszkę? Za jakimi tematami najbardziej? #włocławek #ceramika #polskaceramika #niebieskaceramika #fajanszwłocławka #bluepottery #polishpottery #dodomu #dekoracje #jadalnia #niebieski #dokuchni #kuchnia #polskie #regał #zastawastołowa #kobalt" data-recalc-dims="1">

Dzisiaj święto Matki Boskiej Zielnej. Bukiety ś

Dzisiaj święto Matki Boskiej Zielnej. Bukiety święcone w tym dniu miały niezwykłą moc. Chroniły od złego i przynosiły pomyślność. Podstawą takich bukietów były pierwociny, czyli pierwsze kłosy zbóż, len, makówki, jabłka czy pierwsze warzywa. Znacznie więcej dowiecie się na temat tego święta z mojego pierwszego odcinka etnolekcji. Znajdziecie go na moim igtv! Wyglądam i gadam na tym filmie jak taka stereotypowa belferka, ale wiadomości o święcie Zielnej jest naprawdę duuuużo! Etnolekcje są też dostępne na youtube.com #matkiboskiejzielnej #matkaboskazielna #rzeźbaludowa #zielna #rzezbadrewniana #polishfolkart #folkart #sztukaludowa #polskasztukaludowa #zioła #zwyczaje #etnografia #15sierpnia #kwiaty #matkaboska #maryja #kulturaludowa #kulturapolska

<img src="https://i0.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png?w=980&ssl=1" alt="Dzisiaj święto Matki Boskiej Zielnej. Bukiety święcone w tym dniu miały niezwykłą moc. Chroniły od złego i przynosiły pomyślność. Podstawą takich bukietów były pierwociny, czyli pierwsze kłosy zbóż, len, makówki, jabłka czy pierwsze warzywa. Znacznie więcej dowiecie się na temat tego święta z mojego pierwszego odcinka etnolekcji. Znajdziecie go na moim igtv! Wyglądam i gadam na tym filmie jak taka stereotypowa belferka, ale wiadomości o święcie Zielnej jest naprawdę duuuużo! Etnolekcje są też dostępne na youtube.com #matkiboskiejzielnej #matkaboskazielna #rzeźbaludowa #zielna #rzezbadrewniana #polishfolkart #folkart #sztukaludowa #polskasztukaludowa #zioła #zwyczaje #etnografia #15sierpnia #kwiaty #matkaboska #maryja #kulturaludowa #kulturapolska" data-recalc-dims="1">

Pierwszy raz zostałam poproszona o zostanie ambas

Pierwszy raz zostałam poproszona o zostanie ambasadorką akcji. Bardzo się ucieszyłam, bo to fajna i mądra akcja, a przy okazji można komuś pomóc.
Od @malyteatrilustracji Otrzymałam do testowania dobroczynnego ebooka nie ma nudy. Zabrałam go na wakacje z dziećmi i dzisiaj znalazłam chwilę, żeby wam o nim opowiedzieć.

Ebooki to taka świetna inicjatywa, w której bierze udział bardzo wielu ilustratorów, projektantów, pisarzy, pedagogów, psychologów i wielu innych mądrych i zdolnych osób. To gotowe do wydruku karty pracy dla dzieci od 8 do 8 lat, jednak ja uważam, że w ebooku jest dużo pomysłów świetnych nawet dla starszych dzieci, np dla mojego dziewięciolatka!

Co znajduje się w eebooku?
Krzyżówki, zagadki, ciekawostki, kolorowanki, ćwiczenia różnego rodzaju i wiele innych ciekawych zadań.

W jaki sposób można uzyskać dostęp do ebooka?
Wystarczy wejść na stronę www.niemanudy.com i wpłacić jakąkolwiek kwotę na jedną z czterech fundacji. Dostajecie dostęp do ebooku za jakąkolwiek wpłatę. To wy decydujecie ile chcecie zapłacić i komu. Cała akcja prowadzona jest pro bono i uwaga! CAŁA KWOTA, KTÓRĄ PRZELEJECIE TRAFI DO FUNDACJI!

Na jakie fundacje można wpłacić?
Na: @fundacjasma @polskamisjamedyczna @fundacjarasowykundel i na fundację Arkadia (nie ma profilu na instagramie)

O różnych zadaniach w ebooku nie da się opowiedzieć, bo to ponad 100 stron, ale zapewniam was, że każde dziecko znajdzie coś dla siebie. Wydrukować można tylko te strony, które będą wam w danym momencie potrzebne, nie musicie drukować wszystkiego od razu. Ebooki genialnie sprawdzą się podczas deszczowych dni, w podróży, lub po prostu wtedy, kiedy dzieciom zaczyna się nudzić 🙂

#niemanudyebook #zabawazdziecmi #dziecinawakacjach #dzieciwpodróży #dladzieci #akcjacharytatywna #wakacjezdziećmi #wakacjebeznudy

<img src="https://i0.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png?w=980&ssl=1" alt="Pierwszy raz zostałam poproszona o zostanie ambasadorką akcji. Bardzo się ucieszyłam, bo to fajna i mądra akcja, a przy okazji można komuś pomóc. Od @malyteatrilustracji Otrzymałam do testowania dobroczynnego ebooka nie ma nudy. Zabrałam go na wakacje z dziećmi i dzisiaj znalazłam chwilę, żeby wam o nim opowiedzieć. Ebooki to taka świetna inicjatywa, w której bierze udział bardzo wielu ilustratorów, projektantów, pisarzy, pedagogów, psychologów i wielu innych mądrych i zdolnych osób. To gotowe do wydruku karty pracy dla dzieci od 8 do 8 lat, jednak ja uważam, że w ebooku jest dużo pomysłów świetnych nawet dla starszych dzieci, np dla mojego dziewięciolatka! Co znajduje się w eebooku? Krzyżówki, zagadki, ciekawostki, kolorowanki, ćwiczenia różnego rodzaju i wiele innych ciekawych zadań. W jaki sposób można uzyskać dostęp do ebooka? Wystarczy wejść na stronę www.niemanudy.com i wpłacić jakąkolwiek kwotę na jedną z czterech fundacji. Dostajecie dostęp do ebooku za jakąkolwiek wpłatę. To wy decydujecie ile chcecie zapłacić i komu. Cała akcja prowadzona jest pro bono i uwaga! CAŁA KWOTA, KTÓRĄ PRZELEJECIE TRAFI DO FUNDACJI! Na jakie fundacje można wpłacić? Na: @fundacjasma @polskamisjamedyczna @fundacjarasowykundel i na fundację Arkadia (nie ma profilu na instagramie) O różnych zadaniach w ebooku nie da się opowiedzieć, bo to ponad 100 stron, ale zapewniam was, że każde dziecko znajdzie coś dla siebie. Wydrukować można tylko te strony, które będą wam w danym momencie potrzebne, nie musicie drukować wszystkiego od razu. Ebooki genialnie sprawdzą się podczas deszczowych dni, w podróży, lub po prostu wtedy, kiedy dzieciom zaczyna się nudzić 🙂 #niemanudyebook #zabawazdziecmi #dziecinawakacjach #dzieciwpodróży #dladzieci #akcjacharytatywna #wakacjezdziećmi #wakacjebeznudy" data-recalc-dims="1">

Przypomnę wam garść informacji o tym niezwykły

Przypomnę wam garść informacji o tym niezwykłym ptaku. Kiedyś mój znajomy powiedział, że bocian powinien być w polskim godle zamiast orła, coś w tym jest...
#birdmonday
Bocian to ptak cieszący się wielkim uznaniem w kulturze ludowej. Każdy gospodarz cieszył się zawsze gdy w jego obejściu pojawiało się bocianie gniazdo, gdyż wierzono, że chroni ono przed piorunami i pożarami, a bocian przynosi powodzenie i szczęście.
Wielkim grzechem było zabicie bociana, wykradanie jego jaj czy piskląt czy psucie bocianiego gniazda. Uważano powszechnie, że za takie uczynki bociany się mszczą i zsyłają pożar na obejścia złoczyńców.

W kulturze ludowej krążą też różne historie o tym jak bociany powstały. Jedną z nich jest opowieść o tym jak Pan Bóg stwarzając świat nieco się zagalopował i z rozpędu stworzył też gady, płazy i niektóre robale. Gdy spostrzegł co zrobił, wziął wielki wór i kazał nowo-powstałym stworzeniom wejść do środka. Zawołał chłopa i kazał mu zabrać worek i wyrzucić do rzeki, zakazał też chłopu zaglądania do środka. Chłop szedł nad wodę, ale ciekawość go męczyła, aż w końcu rozwiązał tobołek i zajrzał. Gady i płazy rozeszły się po świecie, a Bóg za karę zamienił chłopa w bociana i kazał mu do końca świata szukać robali, jaszczurek, węży, żab i innych paskudztw po mokradłach.

Znacie jakieś historie o bocianach? A może macie jakieś własne wspomnienia z tymi ptakami? Piszcie koniecznie!

#bocian #ptaki #zwyczaje #kulturaludowa #etnografia #ethnography #ciekawostki #stork #polishfolkart #folkart #folk #folklor #folklore #ptaszki #bird #birds #lato #lato2019 #summervibes #summertime #summerbirds #letnieptaki #sztukaludowa #rzeźbaludowa #ludoweptaszki #woodenbirds #woodcarved #woodenbirds

<img src="https://i0.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png?w=980&ssl=1" alt="Przypomnę wam garść informacji o tym niezwykłym ptaku. Kiedyś mój znajomy powiedział, że bocian powinien być w polskim godle zamiast orła, coś w tym jest... #birdmonday Bocian to ptak cieszący się wielkim uznaniem w kulturze ludowej. Każdy gospodarz cieszył się zawsze gdy w jego obejściu pojawiało się bocianie gniazdo, gdyż wierzono, że chroni ono przed piorunami i pożarami, a bocian przynosi powodzenie i szczęście. Wielkim grzechem było zabicie bociana, wykradanie jego jaj czy piskląt czy psucie bocianiego gniazda. Uważano powszechnie, że za takie uczynki bociany się mszczą i zsyłają pożar na obejścia złoczyńców. W kulturze ludowej krążą też różne historie o tym jak bociany powstały. Jedną z nich jest opowieść o tym jak Pan Bóg stwarzając świat nieco się zagalopował i z rozpędu stworzył też gady, płazy i niektóre robale. Gdy spostrzegł co zrobił, wziął wielki wór i kazał nowo-powstałym stworzeniom wejść do środka. Zawołał chłopa i kazał mu zabrać worek i wyrzucić do rzeki, zakazał też chłopu zaglądania do środka. Chłop szedł nad wodę, ale ciekawość go męczyła, aż w końcu rozwiązał tobołek i zajrzał. Gady i płazy rozeszły się po świecie, a Bóg za karę zamienił chłopa w bociana i kazał mu do końca świata szukać robali, jaszczurek, węży, żab i innych paskudztw po mokradłach. Znacie jakieś historie o bocianach? A może macie jakieś własne wspomnienia z tymi ptakami? Piszcie koniecznie! #bocian #ptaki #zwyczaje #kulturaludowa #etnografia #ethnography #ciekawostki #stork #polishfolkart #folkart #folk #folklor #folklore #ptaszki #bird #birds #lato #lato2019 #summervibes #summertime #summerbirds #letnieptaki #sztukaludowa #rzeźbaludowa #ludoweptaszki #woodenbirds #woodcarved #woodenbirds" data-recalc-dims="1">

Aha… chyba komuś dzień umknął i zapomniał,

Aha… chyba komuś dzień umknął i zapomniał, że w poniedziałki jest #birdmonday
Po raz kolejny zatem będzie ptasi wtorek, ale za to przypomnę wam kilka ciekawostek o sowach.

Sowa od najdawniejszych czasów była uważana za ptaka smutku i żałoby. Uważano, że kwilenie sowy oznacza nieszczęście.

O różnych sowach, różnie wspominano. Mówiło się, że “sowa rdzawa śmieje się po lasach wśród nocy z tych psot, jakie ludziom wyrabiają czarownice naówczas zioła zbierające”
Oskar Kolberg

“Sowa puchacz huka i krzyczy w nocy, udając prawie głos człowieka, a potem jak gdyby kogoś zwodziła; odpocząwszy nieco, śmieje się dzikim głosem jak człowiek”
Oskar Kolberg

“Sowa puszczyk swoim śmiechem wyszydza i śmierć sprowadza słyszącym. Zazwyczaj ona mieszka w dziuplach drzew; dlatego-to, jest przysłowie kiedy się ktoś ni z owego roześmieje: “śmieje się jak diabeł w suchej wierzbie””
Oskar Kolberg

“Sowa na dachu kwili, ktoś pewnie umrze po chwili”

Kiedy sowa woła “puć, puć!” niczym “pójdź! pójdź!” - to wywołuje komuś śmierć. Jednak gdy woła “powi,powi!” to znaczy, że się ktoś urodzi.

#sowa #sówka #sowy #ptaki #ptaszki #rzeźbaludowa #rzeźbyludowe #rzeźbiarzludowy #sztukaludowa #sztukanaiwna #ludowe #ludowa #etnografia #ciekawostki #dekoracjedomu #dodomu #sielskistyl #wiejskachata #wiejskistyl #dodomu #drewnianeptaszki #ptaszkizdrewna #ptakdrewniany #ręcznierobione #stylludowy #domludowy #ludowewnętrze #wiejskiewnętrza #sielskidom

<img src="https://i0.wp.com/domsztukiludowej.pl/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png?w=980&ssl=1" alt="Aha… chyba komuś dzień umknął i zapomniał, że w poniedziałki jest #birdmonday Po raz kolejny zatem będzie ptasi wtorek, ale za to przypomnę wam kilka ciekawostek o sowach. Sowa od najdawniejszych czasów była uważana za ptaka smutku i żałoby. Uważano, że kwilenie sowy oznacza nieszczęście. O różnych sowach, różnie wspominano. Mówiło się, że “sowa rdzawa śmieje się po lasach wśród nocy z tych psot, jakie ludziom wyrabiają czarownice naówczas zioła zbierające” Oskar Kolberg “Sowa puchacz huka i krzyczy w nocy, udając prawie głos człowieka, a potem jak gdyby kogoś zwodziła; odpocząwszy nieco, śmieje się dzikim głosem jak człowiek” Oskar Kolberg “Sowa puszczyk swoim śmiechem wyszydza i śmierć sprowadza słyszącym. Zazwyczaj ona mieszka w dziuplach drzew; dlatego-to, jest przysłowie kiedy się ktoś ni z owego roześmieje: “śmieje się jak diabeł w suchej wierzbie”” Oskar Kolberg “Sowa na dachu kwili, ktoś pewnie umrze po chwili” Kiedy sowa woła “puć, puć!” niczym “pójdź! pójdź!” - to wywołuje komuś śmierć. Jednak gdy woła “powi,powi!” to znaczy, że się ktoś urodzi. #sowa #sówka #sowy #ptaki #ptaszki #rzeźbaludowa #rzeźbyludowe #rzeźbiarzludowy #sztukaludowa #sztukanaiwna #ludowe #ludowa #etnografia #ciekawostki #dekoracjedomu #dodomu #sielskistyl #wiejskachata #wiejskistyl #dodomu #drewnianeptaszki #ptaszkizdrewna #ptakdrewniany #ręcznierobione #stylludowy #domludowy #ludowewnętrze #wiejskiewnętrza #sielskidom" data-recalc-dims="1">

Więcej Follow on Instagram